دلتنگ شهادت

ََبه نام خدا

خداوند در سوره ی فلق به پیامبرش می فرماید :بگو پناه می برم به رب فلق.

رب یعنی سوق دهنده به سوی کمال ، فلق یعنی شکافنده،

پناه بردن به رب فلق از چه چیزی؟

در دنباله ی سوره چهار مورد عنوان شده است که این موارد مصداقی است از آنچه پیرامون ماست.

یک: از شر آنچه خلق شده. مگر آفریده های خداوند شر است؟ هر چیزی که پیرامون ماست اگر درست استفاده

نشودو رسیدن به کمال نباشد شر است.(خیر مطلق فقط خداست.)

دو: از شر تاریکی ها وقتی فراگیر می شوند. دنیای اطراف ما پر است از لحظه هایی که احساس می کنیم در

تاریکی هستیم و چیزی را نمی بینیم در این لحظات باید به دنبال فلق (نوری در تاریکی) آن تاریکی بگردیم و

 با توکل به رب فلق خود را از گرفتار شدن در تاریکی محض نجات دهیم.

سه:از شرنفس هایی که در گره ها دمیده می شود.گاه یک حرف ما ، یک اشاره ی ما مصداقی می شود برای این

آیه ،پس به کلمه کلمه ی حرفمان توجه داشته باشیم

چهار: و از شر حسود هنگامی که حسادت می کند. ریشه ی حسادت در تمامی انسانها وجود دارد ولی وقتی گناه

است که به  مرحله ی عمل برسد. وقتی جایی احساس کردیم که رگ حسادتمان شروع به جنبیدن کرد با توکل و

 توجه به خدا قبل از اینکه شرّش دامن خودمان یا دیگری را بگیرد آن را در نطفه خفه کنیم.

خدایا پناه می بریم به تو با تمام وجود از هر چه پلیدی و زشتی است است.